Toen de spelers van de nationale ploeg van Iran voorafgaande aan de wedstrijd tegen Engeland weigerden hun ayatollah Khomeini vererende volkslied mee te zingen, draaide de dienstdoende regisseur in hun land de zendknop uit. Het stemde mij hoopvol.
Grenzen stellen? Jennen, nu en dan? Prikkelen, stangen? Een beetje pesten zelfs? Het incasseringsvermogen trainen omdat het buiten, in de maatschappij, koud en guur kan zijn? Het verdient slechts aanbeveling, in huiskamer, klaslokaal en collegezaal.
Ook in mij huist een dominee. Ik vingerwapperde iets te vaak. Daar was geen dwarsdenker aan het woord, daar galoppeerde iemand mee in de stofwolken van een onafzienbare kudde krakkemikkige knollen met zedenpredikende Don Quichottes in het zadel.
Slechts zes Utrechtse ambtenaren verklaarden in een enquete dat Keti Koti (1 juli, de dag waarop de afschaffing van de slavernij wordt gevierd) een nationale feestdag moet worden. Zegt dat iets? Ja.
In 2016 werd hij het als autoracende foetus zonder rijbewijs. In 2021 kreeg hij de prijs opnieuw. Maar moet Max Verstappen na zijn beste F1-seizoen tot nu toe wederom als beste Nederlandse atleet worden gekroond? Niet alleen de prestatie telt.