Nooit zal ik de logica inzien van deze vorm van dit inmiddels op een laag pitje gezette klimaatprotest: schilderijen in musea met etenswaren bekladden. Er bestaan best veel kunstwerken, ook beroemde, waarbij ik het in de eerste plaats zonde van die etenswaren zou vinden. Maar toen jongstleden oktober in Engeland een Van Gogh, in Duitsland een Monet en in Nederland Het meisje met de parel van Vermeer op die manier werden onteerd, maakte zich verbijstering van mij meester.

Wat heeft het een met het ander te maken?

Zou u oude vrouwtjes pootje gaan haken om de veel te snelle verkalking van Nespresso-machines aan de kaak te stellen?

Rare vraag misschien, mijnheer Van Amerongen, maar ik zie geen verschil.

Mede dankzij onze talkshows - u herinnert zich ongetwijfeld dat een andere aandachtsjunk, met dezelfde beweegredenen, zich zelfs vastlijmde aan de tafel van Beau - waren we er al snel achter dat de verantwoordelijken de nieuwe sekte van klimaatactivisten vormen. Ze opereren namens actiegroepjes met namen als Just Stop Oil en Letzte Generation en zijn aan Extinction Rebellion gelieerd. En ook daarna organiseerden ze regelmatig een protestactie waarbij ze tevens andere dingen bekladden en zichzelf bijvoorbeeld ook aan het asfalt op straat vastplakken.

Met welhaast satanisch genoegen pik ik een zo’n actie eruit: een stel ‘wetenschappers’ had zichzelf vastgelijmd in de showroom van Volkswagen in Wolfsburg. De VW-medewerkers stelden zich daarbij wat mij betreft voorbeeldig op. Zij lieten de actievoerders vastgelijmd en wel zitten waar zij zaten, maar deden ‘s nachts wél, de klimaatvoorschriften keurig volgend, het licht en de verwarming uit. Toen het diep beledigde gezelschap vervolgens krijste dat VW niet eens een toiletpot ter beschikking stelde en bovendien alleen maar het door VW zelf bereide voedsel wilde serveren, kon mijn dag niet meer stuk.

Vlak voordat mij het filmpje werd getoond van het bekladden van Van Goghs Zonnebloemen in Londen - het eerste schilderij dat het doelwit was - had ik toevallig net weer een stuk gelezen van Marcel Crok, luis in de pels van het met rampscenario’s strooiende IPCC. Het kan dus zijn dat mijn oordeel over die twee jongedames in de National Gallery door dat nogal relativerende verhaal was beïnvloed.

Wat een kutwijven, riep ik namelijk subiet. En dat terwijl ik mij anders altijd, als heer van stand, aanzienlijk fatsoenlijker uitdruk. Het gekke is evenwel dat ik er nog steeds zo over denk, zeker nu ik ervan op de hoogte ben dat een van de twee vandalen, juffrouw Phoebe Plummer, een rijkeluiskind is van het type dat al volledig van de leg raakt wanneer de flat white die zij heeft besteld geen havermelk bevat.

Zo zijn ze eigenlijk allemaal, mijnheer Van Amerongen.

Het is door en door verwend volk met nog geen millimeter eelt op de ziel.

“Mensen lijden honger, ze bevriezen, mensen sterven. We bevinden ons in een klimaatcatastrofe. Dit schilderij gaat niets waard zijn wanneer we moeten vechten voor ons eten.” Dat riepen die pathetische dramaqueens in Potsdam toen ze daar Les Meules van Monet bekladden. Waarna hun collega’s in het Mauritshuis - was dat even schrikken: eentje leek wel héél erg op Volkert van der Graaf - woorden van gelijke strekking uitkraamden.

Nogmaals: waar is de logica?

Het totale gebrek aan kunsthistorisch besef bovendien van die lui, mijnheer Van Amerongen!

Waarom zijn klimaatactivisten zo lelijk?

Mij valt het altijd op, oom Rob, dat die klimaatactivisten zo lelijk zijn. Phoebe Plummer en Anna Holland (waarvan ik nog steeds niet weet wat voor gender dat laatste schepsel heeft) kunnen er natuurlijk niets aan doen dat ze onder de pukkels en meeeters zitten, dat komt gewoon door de puberteit. Als die twee nou gewoon eens in een punkbandje herrie gingen maken zoals destijds de Slits, The Runaways en Babes in Toyland, was er nix an de handa. Ook ik was ooit ook zo’n gefrustreerde adolescent als Phoebe en Anna maar geen groen-paars haartje op mijn hoofd dat er toen aan dacht om het milieu te gaan redden. Ik wilde maar één ding, heer Hoogland: neuken.

Enfin, omdat ik zo lelijk en afstotelijk was lukte dat maar niet en moest ik mijn frustraties afreageren middels manisch gemasturbeer a la Alexander Portnoy maar nooit op een schilderij. Destijds zou de wereld trouwens ook vergaan hoor, door de neutronenbom, de atoombom, de zure regen en gewoon door de reguliere bijbelse apocalyps en de terugkeer van de Heere Jezus (die eerst Ede zou aandoen en vervolgens Lunteren en Harskamp). Ik weet dus precies wat er door die pokdalige spookjes Phoebe en Anna heengaat: het einde der wereld is nabij. In zekere zin is het aandoenlijk, zo menselijk ben ik dan ook weer wel. Overigens denk ik soms: Poetin, drop die bom nou maar snel op het Mediapark en op Amsterdam, dan zijn we in ieder geval verlost van een heleboel geteleviseerd geouwehoer en veel slechter dan onder Rutte kan het niet worden met de Messias.

Over de treurbuis gesproken: veel stuitender dan die puberale uitspattingen van Phoebe en Anna vond ik die volwassen mongool die zich vastplakte aan de tafel van Beau, waar je naar verwees. Klimaatactivist Jelle de Graaf was eerst lijsttrekker van de Piratenpartij in jouw Amsterdam, en liet zich toen naakt fotograferen voor de verkiezingsposters. Niet geheel onbegrijpelijk kreeg hij welgeteld nul stemmen van de Mokumse gayscene want die zien toch liever een lekkere dikke pik dan een verschrompeld veganwurmpje. Goed, die Jelle hopte vervolgens naar BIJ1 en hij is dus een schaamteloze opportunist en een irritante aandachtsjunk. En dat is wat mij zo tegenstaat aan veel klimaatactivisten: ze doen het enkel en alleen ter meerdere eer en glorie van hunzelf.

Neem nou laatst weer: bij de NPO op Radio 1 werd ene Aniek Moonen geinterviewd. Zij is de voorzitter van de Jonge Klimaatbeweging. Ons aller Aniek riep dat alles duurder moest worden, en met name de vliegtickets, want daarmee kon het klimaat worden gered. Ik ging even naar haar Instagram koekeloeren en dat mokkeltje reist gewoon de hele wereld over met haar jaargenootjes, van de Filipijnen tot Californië, en ze maakt overal schaapachtige selfies, die miss Carbon Footprint! Kijk, dat vind ik walgelijk, net zoals ik Holle Bolle Frenske walgelijk vind omdat hij predikt dat het klootjesvolk letterlijk en figuurlijk de broekriem moet aanhalen, en wormen en gras moet eten om het klimaat te redden, terwijl hij zelf alle Michelin-restaurants ter wereld heeft afgevinkt. Daarom vind ik twee lelijke Engelse trolletjes nog niet eens zo erg: zij weten niet wat zij doen.

Ze doen het nou nooit in Moskou of Bejing

Wim Pijbes, voormalig hoofddirecteur van het Rijksmuseum, ridiculiseerde deze klimaatactivisten óók, mijnheer Van Amerongen. Als kunsthistoricus en -liefhebber snapt hij evenmin weinig van deze wijze van actievoeren, reden waarom hij het Elon Musk-platform uitkoos om er de beroemde foto van de volop brandende Jan Palach op te plaatsen, de Tsjecho-Slowaakse held die zichzelf op 16 januari 1969 in Praag met fatale gevolgen in vlammen zette uit protest tegen de bezetting van zijn naar een democratie verlangend land door troepen van het Warschaupact.

Dat was pas actievoeren, suggereerde Pijbes, waarna hij karrenvrachten aan millenniale verontwaardiging over zich heen kreeg omdat hij daarmee tot zelfdoding zou hebben aangezet. Onzin uiteraard, maar hij verwijderde de tweet daarna toch maar weer. Ik vond dat jammer omdat Wim Pijbes, wiens uiteindelijk vergeefse strijd voor het fietsvrij maken van de onderdoorgang van het Rijks ik destijds ook al van harte ondersteunde, groot gelijk had. Ik vond het een prima manier om die stinkrebellen, zoals ik de aanhangers van Extinction Rebellion graag pleeg te noemen, duidelijk te maken dat ze in feite een onnadenkend stel slappelingen zijn.

Want dat zijn ze, vergis u niet. Ik neem aan dat ze inmiddels weten dat de landen in ons deel van Europa het ondanks alle kritiek niet eens zo slecht doen qua broeikasgasaanpak. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat wij hier, als we een beetje gas geven (mag ik die uitdrukking eigenlijk nog wel gebruiken?), de gestelde doelen ter beteugeling van de temperatuurstijging best weleens zouden kunnen halen, maar dat grootmachten als China en Rusland, net als India overigens, veel te ver achter blijven.

Goedbeschouwd zijn onze actiejongens en -meisjes dus aan het verkeerde adres. Als je dan toch met het vandaliseren van kunstwerken je gelijk wilt halen, waarom doe je dat dan niet in de hoofdsteden van de landen die zich het meest misdragen, ergo: Bejing en Moskou? Ik zou het nog steeds niet snappen, maar zou er wel degelijk enige waardering voor kunnen opbrengen wanneer ze bijvoorbeeld het schilderij Black Square van Malevich in de Tretjakov Gallery in de Russische hoofdstad met aardappelpuree zouden besmeuren.

Het gaat toch vooral dáár mis? Ik bedoel: zolang ze in China en Rusland de atmosfeer hardnekkig blijven volpompen met broeikasgassen, is elke vorm van verzet zinloos. O, wacht even… nu ik erover nadenk… ze zullen toch niet bang zijn om na hun arrestatie voor een jaartje of twintig, dertig naar een heropvoedingskamp in Siberië te worden gedeporteerd? Ze doen daar inderdaad niet aan taakstrafjes en staatsrechtelijk is er ook best het een en ander op die landen aan te merken. Maar je moet er wel iets voor over hebben. Het gaat tenslotte om het voortbestaan van Moeder Aarde. Kom aan, Jelle de Graaf, boek een ticket naar Moskou - je kunt de boycot omzeilen door via Istanboel te gaan - en herinner je bijvoorbeeld weer eens hoe Jan Palach een held werd!

O nee, dat mag ik niet zeggen.

Moeilijk dit, mijnheer Van Amerongen, heel moeilijk.

Moslims vrijgesteld van klimaatreligie

Ik krijg ineens een briljante ingeving! Als die Jelle de Graaf nou gewoon een korannetje gaat verbranden in de Schilderswijk, op vrijdag na de middagpreek, en daarbij wat klimaatactivistische leuzen brult die simultaan vertaald worden in het Turks, het Amazight (de taal der Berbers) en in het fusha, het klassieke Arabisch dat gestoeld is op het Heilige Boek, dan krijgt aandachtsjunk Jelle wereldwijde aandacht van de media. Ik hoop wel dat hij een broekje aantrekt want de mohammedanen hebben het niet zo op bloot en al helemaal niet als Jantje in zijn reet voor de grote Ali Baba-moskee in Den Haag staat te orakelen.

Op de een of andere manier zijn moslims geheel vrijgesteld van de klimaatreligie. Ze worden er in Nederland nooit op aangesproken en al helemaal niet als ze in peperdure bolides rondscheuren door de binnenstad van Rotterdam en op die manier het dieselvrije Rotjeknor verneuken. Ik vroeg aan zo’n knul van 14 jaar waar hij die luchtvervuilende Lamborghini vandaan had en toen riep hij trots: wolla, broer, van mijn krantenwijk toch. Ik zweer!

Holle Bolle Frenske Timmermans is dikke maatjes met de dictator van Egypte, en likte bijkans het poepertje schoon van generaal Sishi toen hij die ontmoette tijdens de grote Klimakulconferentie in Sharm al Sheikh, recentelijk. Timmermans riep dat West-Europa een voorbeeld kon nemen aan de inspanningen van Egypte om de klimapocalyps te voorkomen. Enfin, precies dezelfde zalvende woordjes sprak Frenske tegen de baas van de China, de grootste vervuiler van deze planeet die lekker honderden steenkolencentrales opent het komende jaar. Dictator Shishi zei tegen de Frenske dat Allah alles beter weet en dat de Koran een oplossing voor alles heeft en op elk gebied raad geeft, net als de Enkhuizer Almanak, en dat het echt goed komt met het klimaat als de moslims maar vijf keer per dag bidden en zich aan vasten tijdens de maand Ramadan.

Werkelijk, oom Rob, de hele islamitische en Afrikaanse wereld interesseert zich geen fuck voor de Green Deal van Brussel en staan alleen maar te bedelen als de klimaatpaus de blijde boodschap komt verkondigen. Iemand moet de mohammedanen wakker schudden en aan boord krijgen van de Ark des Klimaats. Als activist Jelle nou eens zijn droevige roze wurmpje met Cetabever vastplakt aan de Zwarte Steen van Mekka, wordt de mohammedaanse wereld wakker geschud. Heiligschennis is het niet, want de meteoriet werd vroeger aanbeden door heidenen dus dat ding heeft niks met de islam te maken. Krijg je al beeld?