En? Heeft u de hitte van de afgelopen zomer een beetje kunnen mannen, mijnheer Van Amerongen? U bent inwoner van de Algarve. Als ik onze emigratiecijfers naar aanleiding van het boeren-, burgers- en nu zelfs ook buitenlui-onterende Rutte IV-gemanipuleer goed interpreteer is dat inmiddels de dertiende provincie van Nederland. Toch liepen de temperaturen bij u aanmerkelijk hoger op dan bij ons. Regelmatig dik veertig graden, begrijp ik, en dientengevolge grote bosbranden. Een vriendin van mij die nabij Vale do Lobo woont moest haar villa zelfs ontvluchten toen de vlammenzee haar achtertuin bereikte. Filmpje van gezien. Scary!
In Nederland was het op één dag 39,4 graden. Niet overal hoor, maar in Maastricht, op dinsdag 19 juli om 16.40 uur. Nu valt er inderdaad te discussiëren over de vraag of Maastricht überhaupt wel tot Nederland behoort. Maar laten we dat een andere keer doen. Gaan we een avondje met Ruben Oppenheimer en Willy Brokamp doorzakken bij café De Pieter. Het zal nadien even speuren zijn naar publicabele antwoorden, maar die vinden we vast wel. Nu gaat het mij vooral om de totale hysterie waardoor zowel beleidsbepalend als informerend Nederland rondom diezelfde 19de juli was bevangen.
Eén dag, mijnheer! Eén dag! Eén dag was het bovenmatig warm in dit land, voordat alles alweer back to normal ging. En overal, maar dan ook echt overal werden de alarmklokken geluid, niet alleen op de dag zelf, maar ook de dagen ervóór, naar aanleiding van de weersvoorspellingen. Code Oranje werd als de apocalyps aangekondigd.
Ik ben geen klimaatontkenner (vreemd woord, het klimaat valt helemaal niet te ontkennen). De extreme weerschommelingen van de laatste jaren suggereren inderdaad een wereldwijd probleem en wie de negatieve rol die de mens in deze ontwikkeling speelt nog steeds ontkent steekt z’n kop in het zand. In 1950 waren er vier miljard aardbewoners, nog dit jaar worden het er acht miljard, die stuk voor stuk meer willen, hoger, verder. En Moeder Aarde moet dat allemaal leveren.
Toch heb ik een tip voor Gerrit Hiemstra c.s.: als je geloofwaardig wilt overkomen, blijf dan normaal doen. Nog niet eens zo lang geleden straalden de weerkaarten die hij en collega’s bij dergelijke hoge zomertemperaturen verspreidden louter vrolijkheid uit, met her en der uitbundig schijnende zonnetjes erop. Dit jaar werden ze donkerrood aan den volke getoond, dreigend, alarmerend. Het is angstaanjagerij geworden. Daar wordt geen mens beter van.
Weet u overigens hoe warm het dinsdag 19 juli in mijn Noord-Hollandse stolpboerderijtje was, mijnheer Van Amerongen? Buiten, in het duingebied, was het 38 graden. Binnen, in de huiskamer op de onderste van de drie verdiepingen, stond de thermometer op 21 graden. Zonder airco. Dat grote dak met z’n honderden oud-Hollandse pannen ving alle hitte op. Ik wijs u er graag op dat de eerste stolp 470 jaar terug werd gebouwd: vier boomstammen verticaal in de grond, daarbovenop vier boomstammen horizontaal, gezamenlijk ‘het vierkant’ vormend, en dáár weer bovenop het piramidevormig dak dat aan de onderkant op vier muren rustte. Ze deden het nooit meer anders.
Kleine IJstijd destijds.
En dan toch zoiets bouwen.
Kom daar nu maar eens om.
Hun mannen heten altijd Henk en Henk weet alles beter
Heer Hoogland, het wemelt in mijn Algarve inderdaad van de Nederlandse klimaatvluchtelingen. Niet bepaald het zout der aarde, en dan druk ik mij nog zacht uit. Grosso modo zijn er een aantal categorieën: uitgeteerde vrouwtjes met kortpittige kapsels (dat scheelt enorm veel tijd en gas en water en shampoo met het douchen in de sleurhut), op Crocs en in driekwartsbroeken (je weet wel, met die pijpen die je kunt afritsen.
Belde jij ook vroeger keurige kledingzaken in Alkmaar met de vraag: heeft u ook leren broeken? En dan, na enige aarzeling triomfantelijk roepen: dan heeft u ook leren pijpen! En snel de hoorn op de haak gooien want mama kon elk moment binnen stommelen.
Dat soort krengen van klimaatvluchtelingen - denk qua stem en huid aan Nel Veerkamp en Rachel Hazes - draait 's morgens na de gefossiliseerde keutels er uit te hebben geperst veertig sigaretten van hele vieze Lidl-tabak en stoppen die in een nep zilveren sigarettenkoker. Ze eten zo vies en ongezond dat zelfs konijnen en geiten met een grote boog om die keiharde strontknikkertjes heen huppelen. Die vrouwen kakken namelijk altijd buiten de sleurhut want dat scheelt peperdure chemische vloeistof voor het claustrofobische caravanpleetje. Hun mannen heten altijd Henk en Henk weet alles beter. Teleurgestelde PvdA-stemmers zijn het in de regel en als ik hun populistische kletskoek aanhoor, denk ik: wat ben ik toch een heerlijk gematigde woke Gutmensch en wat deug ik toch enorm!
De volgende categorie klimaatvluchtelingen zijn de ouwe hippies die geen nagel hebben om hun reet mee te krabben en ergens in de negorij in uitgewoonde caravans vegeteren en parasiteren. Dan heb je nog de golfkakkers die in de Gouden Driehoek rond Vale do Lobo wonen. Dat zijn kerels in gele broeken, roze Lacoste polo's en altijd in loafers die jouw columns in de Telegraaf spellen. Niveau Rotary en Lions Club en tegen beter in op de VVD blijven stemmen. En dan heb je natuurlijk nog mensen zoals ik, Bart Nijman en Erik de Vlieger. Goede wijn behoeft geen krans.
Enfin, ik heb die hele hittegolf in Portugal gemist want ik was een maandje aan het rondreizen op de Balkan, een en ander in het kader van de serie Safari Eurabia die ik in opdracht van GeenStijl maak. Het boek komt in oktober uit bij Ezo Wolf. In Podgorica, Mostar, Sarajevo, Pristina, Skopje, Ohrid en geheel Albanië was het net zo bloedheet als in Portugal en die ene dag in Nederland. Maar niemand die liep te klagen en nix nakkes nada Code Orange. Vooral in de bergen was het verzengend heet, alsof Allah met een superföhn zijn volgelingen aan het gek maakte omdat ze zondig leven (drank, hoeren en sodomie). Alsof de beste man niks anders aan zijn hoofd heeft dan het pesten en plagen van de spekmohammedanen van Kosovo.
Maar wat een apenland is ons Nederland geworden, nietwaar grote vriend? Niks werkt nog bij jullie. Hoe ga jij trouwens naar jullie naaktcamping in Cap D'Agde? Met de TGV? Die staat regelmatig zes uur stil en dan wordt het bloedheet in de kuttrein die je niet mag verlaten. Tip van Tuur: trek je kleren vast in die Trein des Doods uit, dan hoef je dat niet meer op jullie FKK-camping te doen. Erg he, dat Rob Jetten en zijn Sjoerd uit elkaar zijn!
Die Pool was zo jaloers dat hij weigerde mij te bedienen
Maar natuurlijk. Toch weer de liefdesbreuk van de heer Jetten erbij slepen. Zo ken ik u weer, mijnheer Van Amerongen. Er kan inmiddels geen lezer meer zijn die uw obessie voor het doen en laten van de homoseksuele medemens ontgaat. Getuige ook de zogenaamde preek die u over dezelfde relatiebreuk met de gebruikelijke platte grappen en grollen online voor HP/De Tijd componeerde, is uw preoccupatie aangaande dit onderwerp grenzeloos. Ik vind dat verdacht, maar realiseer mij dat er ook in de Algarve brood op de plank moet. Ik duld het daarom maar, ofschoon ik wél de behoefte voel eraan toe te voegen dat er ook een vrouw in het spel kan zijn geweest.
Mevrouw Kaag?
Ik besef dat deze suggestie enige uitleg behoeft.
Het zal u met uw wel heel grondige kennis van de homoscene niet verbazen, maar aanhangers van de Griekse beginselen kunnen zelfs wanneer zij hebben afgesproken dat hun hang naar promiscuïteit alle vrijheid mag worden gegeven, hetgeen in die kringen bepaald niet ongebruikelijk is, net zo jaloers als hetero’s zijn, en soms op merkwaardige, hóógst merkwaardige wijze, om het eens als de legendarische Havank te formuleren.
Let op, ten bewijze van deze stelling neemt nu de wereldreiziger in mij het woord: ik had ooit iets met een Zuid-Afrikaanse mevrouw genaamd Jane, die ik op doorreis naar het Australische Perth in het Maleisische Kuala Lumpur had leren kennen en volgens afspraak een maand of drie later weer ontmoette in haar vaste woon- en verblijfplaats Londen, alwaar ik op dat moment verbleef om Wimbledon te verslaan. Zij was getrouwd met een Poolse barkeeper, niet uit lust & liefde, maar uit medemenselijkheid: op deze wijze kon zij hem de toen nog verplichte verblijfsvergunning bezorgen, zodat hij bij zijn Engelse vriend kon blijven. Hij was homoseksueel.
Topdame dus, deze Jane. Omdat het haar wel een aardig idee leek om echtgenoot en minnaar aan elkaar voor te stellen, nam zij mij op een avond mee naar het etablissement waar hij werkte. Het bleek zo’n chique, typisch Londense nichtenbar, waar zich vooral nabij de toiletten tragische scenes afspeelden waarin de hoofdrollen werden gespeeld door treurige Britse getrouwde mannen in driedelig pak, op zoek naar schandknapen voor een paar minuten sodomitisch vertier. En wat bleek? Die Pool was zo stinkend jaloers op mij dat hij mij weigerde te bedienen. Hoe durfde Jane die Hollandse schoft mee naar binnen te tronen? Híj was toch met haar getrouwd?
Dat bedoel ik dus.
Misschien was Sjoerd wel boos over Robs onophoudelijke liefdenverklaringen aan tante Sieg!
Maar goed, genoeg hierover, ik wilde eigenlijk een boom opzetten over de ontwikkeling van de architectuur sinds 470 jaar geleden de eerste Noord-Hollandse stolpboerderij werd gebouwd. In Groningen staat namelijk een studentenflat die pas enkele jaren geleden verrees, maar waar de temperatuur tijdens dat eendaagse polderlandse hittegolfje tot 47 graden opliep. De kranten stonden er vol van en de bewoners klaagden steen en been, terwijl ikzelf in mijn stolpje overwoog een truitje aan te trekken.
Benieuwd wat u daaraan heeft toe te voegen, mijnheer Van Amerongen.
Met mijn knickerbocker op de knietjes ben ik het park ontvlucht
Zeg eens, Hoogland, heette jouw Pool toevallig geen Rudy? Ik neem aan dat je nog nooit hebt gehoord van de legendarische Queenshead, aan de Beulingstraat nummer 19 in Amsterdam. Die zat om de hoek van het DOK en die tent ken je wel omdat je daar regelmatig met Wibi Soerjadi bent gesignaleerd tijdens de Javaanse Jongens-avonden.
Rudy de Pool zat er van 1973 tot 1988 dus in de enige echte The Queens Head, die tussendoor nog kort King's Head en nadien John's Place heette. De clientèle bestond hoofdzakelijk uit stokoude gefossiliseerde variéténichten die zo bejaard waren dat ze nog wegens sodomie en knapenschenderij in de oudste gevangenis van Amsterdam, onder onder het grote terras van de Torensluis hadden gezeten, tussen criminelen, piraten en landlopers. Every Gay's Dream zo'n bajes, hoor ik jou brommen.
Deze homofiele bespiegelingen had ik mij kunnen besparen als jij niet over Rob Jetten was begonnen. Die heeft het uitgevonden en verbeterd maar omdat hij met zijn Sjoerd én twee potjes naar Iran op vakantie ging, dacht jij heel lang dat hij cisgenderheterofiel was. Mooi niet! Maar goed, jij dacht ook van Camiel Eurlings en klimaclown Ed Nijpels dat ze zo hetero als een paard waren.
Wat Edje Raketje betreft en zijn vermeende cisgenderdom (twee keer een schijnhuwelijk en een zoenpartij met Linda de Mol verzonnen, trap er niet in): ik was rond 1998 in het Onafhankelijkheidspark naast het Hilton in Tel Aviv, gewoon om een luchtje te scheppen aan het einde van de sjabbas. Het was daar een mierenhoop van mannen in pakken en Arabische geitenhoeders in kaftans, uit de bosjes klonk gesteun en gekreun en ik kon er langlaufen op een piste van proppen Kleenex. Kom ik daar Ed Nijpels tegen in een hawaii-hemd en shorts! “Luchtje scheppen, mijnheer Nijpels?” vroeg ik heel beleefd. “En dat op dit onzalige tijdstip van de nacht. Past u wel op de portemonnee?”
Enfin, typisch Edje, ruilend en tuitelend: “Ik heb net een lezing gegeven voor de VVD, afdeling Tel Aviv, daarna heb ik juffrouw Sheintje Rosenbaum in haar rolstoel naar verzorgingstehuis Jacob Israël de Haan gereden en ik zeg nog tegen Sheintje, zal ik die lezing volgende keer niet gewoon op uw kamer doen? Goed, we hebben nog even gebridged en ik ben nu onderweg naar mijn suite in het Hilton en dacht, kijk, wat een drukte in het park, wat zou hier toch gaande zijn? Weet u wellicht meer van dit gebeuren, Don Arturo?”
Ik dacht er het mijne van en ben met mijn knickerbocker op de knietjes het park ontvlucht, dat moge duidelijk zijn. Moraal van het verhaal: ik ben blij dat ik cisgenderhetero ben en véél knapper en aanstootgevender dan klimaatnicht Jetten. Die wordt zelfs bij de pisbak in Nijmegen genegeerd.